برای دیدن تمام مطلب به ادامه ی مطلب مراجعه کنید.
دل را اگر از حُسین بگیرم چہ ڪنم
بـےعشق حُسین اگر بمیرم چہ ڪنم
فردا ڪہ ڪسے را بہ ڪسے ڪارے نیست
دامان حُسین اگر نگیرم چہ ڪنم
________________________________
رفت عباس به میدان و رجز خوانی کرد
مثل حیدر پدرش ٬ جنگ نمایانی کرد
گفت زینب به اشاره به حسینش ٬ به به
خودمانیم ابوالفضل چه طوفانی کرد
🍃حسین جان...
________________________________
⚜غیر از غم تو در دل ناکام ندارم
⚜مانند شب گریه سرانجام ندارم
⚜یک شب بطلب سر به ضریحت بگذارم
⚜جز گوشه شش گوشه ات آرام ندارم
⚜من نوکرحسینـم وعشقـم مُحـَرَّم است
⚜من بنده ی حقیرم واو اسم اَعظماست
⚜تـا زندهام به درگه وی بندگی کنـم
⚜هـرکس بُوَدگدای حسین،شاهعالَم است
________________________________
کاش میشد بنویسم که حلالم بکنید
ننویسم رفقا فکر به حالم بکنید
کاش آن روز که روزی مرا می دادند
بیشتر تذکره ی کرببلا می دادند
همه رفتند و من از هجر تو هق هق کردم
بخدا حضرت ارباب زغم دق کردم
کاش همراه تمام رفقا می رفتم
پابرهنه ز نجف کرببلا می رفتم
خستگی در وسط راه چه لذت دارد
زائرت در نظر فاطمه عزت دارد
________________________________
عاشق آن است که اسپند در آتش باشد
هربلایی رسد از یار دچارش باشد
جز غم عشق مگر غصه ی دیگر داریم
قسمت این است که چون کوزه ترک برداریم
در ازل با نفس عشق که بیدار شدیم
ما به بین الحرمین تو گرفتار شدیم
داغ داریم، نپرسید چرا تب داریم
از ازل در دلمان روضه ی زینب داریم
ما از حسین قول شفاعت گرفته ایم
با یا حسین از همه سبقت گرفته ایم
روز الست هر که به چیزی رسید و ما
عشق حسین را به امانت گرفته ایم
سر میدهیم و دست به ظالم نمیدهیم
ما از حسین درس شهادت گرفته ایم
ما نوکر حسین، وَ ارباب عالمیم
چون از حسین منصب و شوکت گرفته ایم